سفیدی زبان

سفیدی زبان ,سفیدی زبان در طب اسلامی,سفیدی زبان نوزاد,سفیدی زبان و ایدز,سفیدی زبان,سفیدی زبان کودک,سفیدی زبان نوزاد نی.نی سایت,سفیدی زبان نشانه چیست

توضیحاتی در مورد سفیدی زبان

متخصصان اطفال به پریدگی رنگ زبان که می‌تواند از رنگ سفید تا خاکستری را شامل شود، به عنوان نشانه‌ای برای بررسی سلامت سیستم گوارشی کودک بسیار توجه می‌کنند. به اعتقاد این متخصصان، معمولا چنین تغییر رنگی در زبان، بیشتر در اطفال بالای یک سال به چشم می‌خورد و علت آن رژیم غذایی نادرست و مشکلات گوارشی ناشی از آن است. این بچه‌ها معمولا روده تنبلی دارند و عمل بازدم را به راحتی انجام نمی‌دهند. در رژیم غذایی آن‌ها از فیبر غذایی به اندازه کافی استفاده نمی‌شود و خشک شدن زبان این کودکان نیز به علت کم بودن ترشح غدد بزاقی و آب بدن است. البته باید به این نکته اشاره کنیم که؛ تغییرات بافت زبان در برخی موارد مادرزادی است و به بیماری خاصی برنمی‌گردد.در این مطلب از سایت جسارت در مورد سفیدی زبان صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

دلیل سفیدی زبان

برخی از افراد به صورت ژنتیکی دارای زبان‌های پرزدار هستند، بدون آن‌که دچار بیماری خاصی باشند. همچنین زبان برخی افراد در نقاط مختلف، دارای چند رنگ است که به آن زبان جغرافیایی می‌گویند. جدای از این موارد، تغییرات رنگ و بافت زبان تنها در چند مورد باید جدی گرفته شود: در هنگام بروز بیماری قارچی برفک (بروز لکه‌های سفید روی زبان)، به دنبال رعایت نکردن بهداشت و مصرف دخانیات و مواد مخدر و نیز به علت بیماری‌هایی، چون ایدز که با نقص سیستم ایمنی بدن همراه است. سفیدی زبان می‌تواند در اثر التهاب و عفونت پرز‌های چشایی در سطح زبان ایجاد شود. قرار گرفتن باقیمانده غذاها، باکتری‌ها و سلول‌های مرده در بین پرز‌های چشایی ملتهب باعث سفیدی زبان می‌شود.

علت سفیدی زبان

متخصصان گوش و حلق و بینی، رنگ زبان را نشانه‌ای از سلامت تلقی می‌کنند، به خصوص وقتی که در کودکان، زبان دچار نوعی بیماری قارچی به نام برفک می‌شود، یا در بزرگسالان زمانی که رنگ و بافت سطحی زبان به دلیل رعایت نکردن بهداشت یا استعمال سیگار و مواد مخدر دچار تغییراتی می‌شود. بی‌جهت نیست که در طب سنتی نیز داشتن یک زبان مرطوب، صورتی‌رنگ و کمی زبر، از علائم سلامت بدن شناخته شده است.اما تغییرات رنگ و بافت زبان در مواردی بسیار، هشداردهنده و نشان‌دهنده احتمال بروز بیماری‌های خطرناکی، چون سرطان حفره دهان و زبان یا بیماری‌های مزمن کلیوی و کبدی است، ولی در برخی موارد نیز تغییر رنگ زبان نشانه بیماری نیست و نیاز به درمان خاصی نیز ندارد که سفید شدن سطح زبان از این موارد است. اگر روی زبان زخمی ایجاد شود که بیش از دو هفته بماند، نیاز به بررسی جدی دارد، چراکه می‌تواند نشانه اولیه‌ای از سرطان حفره دهان و زبان باشد.

عوامل سفیدی زبان

عواملی که سبب سفیدی زبان می‌شود؟ ازجمله مشکلات بهداشتی که باعث سفیدی زبان می‌شود، باید به موارد زیر اشاره کرد: خشکی دهان که ناشی از نفس کشیدن و خوابیدن با دهان باز است؛ درست مسواک نزدن و عدم استفاده از نخ دندان؛ تمیز نکردن زبان؛ دی‌هیدراته شدن یا کم‌آبی بدن؛ تحریک زبان با لبه‌های تیز دندان، دندان مصنوعی و پروتز یا براکت‌های ارتودنسی؛ مصرف منظم الکل؛ مصرف، کشیدن و جویدن تنباکو عواملی که مانع سفید شدن زبان می‌شود

سفیدی زبان و برفک دهانی

برفک دهانی هم عامل دیگری برای سفید شدن زبان است. برفک ناشی از عفونت قارچی است که قارچ کاندیدیاز در زبان ایجاد می‌کند. تکه‌های سفیدی که برفک در دهان و روی زبان ایجاد می‌کند معمولا سفید یا متمایل به سفید هستند و ممکن است مزه و طعم بدی هم به دهان بدهند. ضمن اینکه برفک دهان می‌تواند دردناک هم باشد بخصوص هنگام غذاخوردن یا نوشیدن مایعات. افرادی که سیستم ایمنی بدن‌شان ضعیف شده است، بیشتر در معرض ابتلا به برفک دهان هستند. به‌ویژه کسانی که تازه شیمی درمانی کرده‌اند یا مصرف آنتی بیوتیک داشته‌اند. عدم رعایت بهداشت دهانی و استفاده از دندان مصنوعی نامناسب هم منجر به این مشکل می‌شود.ممکن است برفک دهان به‌خاطر استنشاق دارو‌های کورتیکواستروئیدی آسم (کورتون) هم ایجاد بشوند. برخی مشکلات دیگر مانند دیابت هم می‌تواند عاملی برای برفک دهان باشد.

درمان سفیدی زبان

سفید شدن زبان که ناشی از اختلالی جدی است باید حتما پیگیری و درمان بشود. مثلا برای رفع برفک دهانی باید از دارو‌های ضد قارچ استفاده بشود. دارو‌های برفک معمولا به شکل قطره و در طول ۱ تا ۲ هفته مورد استفاده قرار می‌گیرند. خزه پوستی دهان هم در صورت شدید بودن معمولا با دارو‌های کورتیکواستروئیدی درمان می‌شود، اما در موارد بسیاری فقط تحت نظارت پزشک یا دندان پزشک قرار می‌گیرد. لوکوپلاکی هم تحت نظر پزشک قرار می‌گیرد تا وضعیت آن بدتر نشود. برای درمان سفلیس هم از آنتی‌بیوتیک استفاده می‌شود تا باکتری‌های بیماری کشته بشوند. عدم استفاده از محرک‌هایی مانند الکل و تنباکو هم به رفع سفیدی زبان کمک می‌کند.

درمان خانگی سفیدی زبان

برخی از درمان‌های خانگی و عادت‌های صحیح هم موجب رفع سفید شدن زبان می‌شوند. ۱. پروبیوتیک‌ها پروبیوتیک‌ها دسته‌ای از باکتری‌ها هستند که برای هضم و گوارش مفیدند. این باکتری‌ها در رفع سفید شدن زبان هم مؤثر هستند. تحقیقات روی پروبیوتیک‌ها معمولا به اثرات مثبت آن‌ها درباره روده معطوف است، اما این باکتری‌ها در رفع سفیدی زبان هم نقش دارند. براساس نتیجه تحقیقات، پروبیوتیک‌ها علاوه بر روده می‌توانند در دهان هم قرار بگیرند و قارچ‌ها و بعضی باکتری‌ها را از بین ببرند.هرچند تحقیقات در این مورد هنوز تکمیل نشده است، اما پروبیوتیک‌ها به ایجاد محیطی متعادل در دهان و جلوگیری از سفید شدن زبان کمک می‌کنند. ۲. استفاده از لایه‌بردار جوش‌شیرین مالیدن جوش شیرین روی مسواک و پاک کردن دهان، دندان و زبان با استفاده از آن از سفید شدن زبان جلوگیری می‌کند. برخی تحقیقات نشان می‌دهد که باکتری‌های خطرناک عفونت‌زا در دهان مثل کاندیدیاز یا استرپتوکوک (Streptococcus) به کمک جوش‌شیرین از بین می‌روند. ۳. سیر خام سیر خام هم با عفونت‌های ناشی از کاندیدیاز مبارزه می‌کند. تحقیقات نشان می‌دهد که ماده‌ای موسوم به آلیسین (allicin) در سیر خام باعث کشتن قارچ خطرناکی به نام کاندیدا آلبیکانس می‌شود. برای جلوگیری از بروز این مشکلات می‌توانید حبه‌های سیر را روزانه مصرف کرده یا آن را خرد کنید و با روغن زیتون میل بفرمایید. ۴. تراشیدن روی سطح زبان تراشیدن سطح برای برداشتن لایه‌های سفید به کمک لبه قاشق یا ابزاری که در داروخانه‌ها به همین منظور به فروش می‌رسد هم مانع از تجمع بقایای غذا و ذرات ریز روی زبان و بین پرز‌های چشایی می‌شود.

جلوگیری سفیدی زبان

چطور از سفید شدن زبان جلوگیری کنیم؟! اگرچه عدم رعایت بهداشت دهان و دندان تنها عامل ابتلا به سفیدی زبان نیست، اما کمک زیادی به جلوگیری از آن می‌کند؛ بنابراین بهتر است در طول روز ۲ بار مسواک بزنید و ۱ بار هم نخ دندان استفاده کنید. برخی از افراد هم از تراشیدن سطح زبان با مسواک یا وسایل خاص، سعی در زدودن باکتری‌ها و… از روی زبان دارند.مصرف مواد غذایی مناسب در رژیم غذایی و پرهیز از مصرف الکل و تنباکو هم در جلوگیری از سفید شدن زبان نقش دارد. هر ۶ ماه یک بار هم بهتر است به دندانپزشکی مراجعه کنید و تمام موارد مشکوک دهانی را هم به اطلاع متخصص برسانید. اگرچه دیدن سفیدی‌ها روی زبان کمی نگران‌کننده است، اما در بیشتر موارد این علامت نشان از مشکلی جدی ندارد. شاید این موضوع سریعا با رعایت بهداشت و مراقبت‌های دهانی از بین نرود، اما رعایت نکات بهداشتی در این مورد ضروری است و افراد دچار سفیدی زبان باید بهداشت را رعایت کنند. گاهی اوقات، سفید شدن زبان نشان از مشکلات جدی دارد که حتما باید تحت نظارت و درمان پزشک قرار بگیرد.

سفید شدن زبان

سفید شدن زبان اختلالی است که در آن نقاط یا لکه‌های سفید روی زبان ظاهر می‌شوند. در حقیقت، این تغییر رنگ کمی ناراحت‌کننده به نظر می‌رسد، اما اغلب خوش‌خیم و موقت است و خطری برای بدن انسان ندارد، البته اگر مربوط به هیچ بیماری دیگری نباشد. با این حال، زبان سفید، گاهی اوقات می‌تواند عارضه‌ای مرتبط با بعضی از بیماری‌های جدی باشد، بنابراین لازم است در اسرع وقت راه‌هایی برای خلاص شدن از شر زبان سفید پیدا کنیم.

علل شایع سفیدی زبان

برخی از علل شایع وجود دارند که سبب سفید شدن زبان می‌شوند، شما باید از آن‌ها آگاه باشید تا بتوانید از بروز این اختلال جلوگیری کنید. این علل عبارتند از: – بیماری یا عفونت – تحریک‌کننده‌های زیست محیطی – واکنش نسبت به داروهای خاص – کم آب شدن بدن (دهیدراته شدن) – عدم رعایت بهداشت دهان و دندان به شیوه‌ی مناسب – مصرف الکل – قرار گرفتن در معرض تنباکو – التهاب زبان، مانند گلوسیت (یا زبان‌آماس) – برفک دهان (عفونت کاندیدای مخمر) – غذاهای تند، به عنوان مثال، هابانرو و هالاپینو، که حاوی ترکیبات مرتبط با سفید شدن زبان هستند در واقع، بسیاری از آدم‌ها به دلیل یکی از عواملی که در بالا ذکر شده، زبان سفید دارند و دچار مشکل خشکی دهان نیز هستند. این مسئله واقعا برای آن‌ها ناامیدکننده و دلسردکننده می‌شود وقتی که مشکل‌شان قابل درمان به نظر نمی‌رسد.

سفیدی زبان و اختلالات

چند اختلال وجود دارد که با سفیدی زبان مرتبط هستند و حتی شما هم می‌توانید به آن‌ها مبتلا باشید. این اختلالات عبارتند از: ۱. لوکوپلاکی اگر سیگار می‌کشید یا تنباکو می‌جوید و الکل می‌نوشید، ممکن است به لوکوپلاکی مبتلا شوید. این اختلال می‌تواند تکه‌های سفیدی را در داخل گونه‌ها، و همین‌طور لثه‌ها و حتی زبان ایجاد کند. به طور معمول، این تکه‌های سفید بدون ضرر هستند، اما گاهی‌اوقات می‌توانند علائم سرطان دهان باشند. ۲. لیکن پلان دهانی لیکن پلان دهانی اختلالی است مربوط به سیستم ایمنی بدن که باعث ایجاد لکه‌های سفید در دهان و زبان می‌شود. علاوه بر این، لثه‌ها ممکن است در زمان وجود این مشکل آسیب ببینند، بنابراین افراد مبتلا می‌توانند زخم‌هایی را روی پوشش داخلی دهان تجربه کنند. ۳. برفک دهان برفک دهان نوعی عفونت دهانی است که در اثر قارچ کاندیدا ایجاد می‌شود. این مشکل ممکن است در فردی که مبتلا به دیابت است یا در اثر اختلالات بدی مانند HIV / AIDS، کمبود آهن و ویتامین B سیستم ایمنی ضعیفی دارد یا کسانی که دندان مصنوعی دارند، رخ دهد. ۴. سیفلیس سیفلیس نوعی عفونت منتقله از راه ارتباط جنسی است که می‌تواند سبب زخم شدن دهان شود. اگر این بیماری به درستی درمان نشود، تکه‌های سفید، که لوپوپلاکی سیفلیتی نیز نام دارند، روی زبان تشکیل می‌شوند.

سفیدی زبان و نمک

۱. نمک استفاده از نمک یکی از روش‌های درمانی برای خلاص شدن از شر زبان سفید است که باید بدانید. در حقیقت نمک نه تنها به پاک شدن لکه‌های سفید روی زبان کمک می‌کند بلکه آن را کمی‌ تمیز هم می‌کند. به بیان واضح‌تر، طبیعت خشن نمک سلول‌های مرده و مواد باقی‌مانده روی زبان را به عنوان یک تراش‌دهنده‌ی طبیعی کاهش می‌دهد. علاوه بر این، نمک حاوی داروی ضدعفونی‌کننده است که به مبارزه با باکتری‌هایی که باعث بوی بد دهان می‌شوند کمک می‌کند. ۲ راه برای استفاده از نمک برای از بین بردن سفیدی زبان وجود دارد: روش ۱: غرغره با آب نمک مواد لازم – ۱ قاشق چایخوری نمک – ۱ لیوان آب گرم روش انجام این درمان – نمک را به لیوان آب گرم اضافه کنید و خوب هم بزنید – به طور کامل با این آب نمک غرغره کنید و بعد آن را بیرون بریزید – ۲ تا ۳ بار در روز این روش درمانی را انجام دهید تا زمانی که لکه‌های سفید روی زبان ناپدید شود. روش ۲: مسواک زدن با نمک مواد لازم – ۱ قاشق چایخوری نمک – مسواک روش انجام این درمان: – نمک را روی زبان سفیدتان پخش کنید – با استفاده از مسواک ناحیه‌ی آسیب‌دیده را به آرامی در حدود یک دقیقه مسواک کنید – در نهایت دهان‌تان را به طور کامل با آب گرم بشویید. – این روش درمانی را دو بار در روز تکرار کنید تا اختلال موجود به خوبی بهبود بیابد.

سفیدی زبان و آب آلوئه‌ورا

یکی دیگر از روش‌های طبیعی برای از بین بردن لکه‌های سفید روی زبان، آب آلوئه‌ورا است. در واقع، آلوئه‌ورا دارای خواص شفابخش و ضد التهابی است که مسئول رسیدگی به مشکلات دهانی مختلفی همچون زبان سفید هستند. به علاوه، این گیاه همچنین به عنوان یک ماده‌ی ضد میکروب، به کشتن باکتری‌هایی که سبب سفیدی زبان می‌شوند، کمک می‌کند. شما می‌توانید از آلوئه‌ورا برای درمان زبان سفید به شیوه‌ی زیر استفاده کنید: مواد لازم ۲ قاشق غذاخوری آب آلوئه‌ورا طرز استفاده – ۱ قاشق غذاخوری آب آلوئه‌ورا را در دهان‌تان قرار دهید، چند دقیقه صبر کنید و بعد آن را بیرون بریزید. – ۱ قاشق چایخوری آلوئه‌ورای باقی‌مانده را بنوشید. – این روش را ۲ تا ۳ بار در روز و به مدت ۲ هفته دنبال کنید تا بهترین نتیجه را به دست آورید.

سفیدی زبان و روغن درخت چای

روغن درخت چای یکی از موثرترین داروهای گیاهی برای درمان زبان سفید است که باید بدانید. این واقعیت که روغن چای دارویی حاوی خواص ضد ویروسی، ضد قارچی و ضد باکتریایی است، سبب می‌شود که این ماده درمان بسیار مناسبی برای رفع این مشکل باشد. برای استفاده از روغن درخت چای برای این منظور باید از روش زیر استفاده کنید: مواد لازم – ۱ قاشق چایخوری روغن درخت چای – ۱ لیوان آب گرم روش انجام این درمان – روغن درخت چای را داخل یک لیوان آب ولرم اضافه کنید و خوب هم بزنید – محلول به دست آمده را در داخل دهان‌تان به مدت چند دقیقه بچرخانید و سپس آن را بیرون بریزید. – این روش درمانی را دو یا سه بار در روز برای خلاص شدن از تکه‌های سفید روی زبان دنبال کنید.

سفیدی زبان و ماست

ماست یکی از آن موادی است که به خلاص شدن شما از شر زبان سفید کمک می‌کند. همان‌طور که می‌دانید، ماست حاوی پروبیوتیک است که برای از بین بردن قارچ کاندیدا، یکی از علل اصلی سفید شدن زبان، بسیار مفید است. جهت استفاده از ماست برای این منظور، باید دستورالعمل زیر را دنبال کنید. مواد لازم ۲ قاشق غذاخوری ماست روش انجام این درمان – قبل از رفتن به خواب، ۲ قاشق غذاخوری ماست را روی زبان‌تان بگذارید و اجازه بدهید شب تا صبح بماند. – این روش درمانی را دست کم یک بار در روز برای از بین بردن تکه‌‌های سفید روی زبان انجام دهید. – همچنین، نصف یک کاسه ماست به طور روزانه بخورید تا یک زبان تمیز و بدون هیچ گونه باکتری مضری داشته باشید.

بیشتر بخوانید : سوختگی زبان ♥ سوزش زبان ♥ التهاب زبان ♥ سفیدی روی ناخن ♥ سفیدی مو در جوانی

کپسول سلکوکسیب

کپسول سلکوکسیب 100 برای چیست ,قرص سلکوکسیب 100 چیست,کپسول سلکوکسیب 100 چیست,کپسول سلکوکسیب ۲۰۰,کپسول سلکوکسیب ۲۰۰ برای چیست

توضیحاتی در مورد کپسول سلکوکسیب

داروهای تسکین دهنده ی درد ضد التهاب مانند سلکوکسیب به ضد درد های NSAIDs معروف هستند .این دارو در تسکین دردهایی نظیر آرتریت (التهاب مفاصل)،دردهای رماتیسمی، دردهای ایتخوانی و عصبی کاربرد دارد. این دارو با کاهش التهاب و تسکین درد به بهبود وضعیت بیمار کمک می کند. سلکوکسیب با مسدود کردن اثر آنزیم سیکلوکسیژناز،منجر به کاهش ساخت ماده ای شیمیایی به نام پروستاگلاندین در بدن می شود که مسئول ایجاد درد و التهاب در ناحیه ی آسیب دیده می باشند.در نتیجه با مهار آنزیم های سکلوکسیژناز و کاهش تولید پروستاگلاندین،درد و التهاب کاهش می یابد.در این مطلب از سایت جسارت در مورد کپسول سلکوکسیب صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.همراهان گرامی سایت جسارت ، مصرف و تعیین دوز دارو به عهده پزشک معالج شما می باشد و سایت جسارت هیچگونه مسئولیتی در خصوص مصرف خود سرانه داروها ندارد. حتماً قبل از استفاده از این دارو با پزشک معالج خود مشورت نمایید و از مصرف خودسرانه دارو به شدت بپرهیزید!

مشخصات کپسول سلکوکسیب

سلکوکسیب (به انگلیسی: Celecoxib) رده درمانی: داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی از نوع کوکسیب اشکال دارویی: کپسول

موارد مصرف کپسول سلکوکسیب

این دارو در درمان بسیاری از بیماریها مانند استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید، دیسمنوره، نقرس، سنگ صفرا ,آرتریتها، دردهای مختلف اندامها، تب و … به کار می رود . این دارو برای درمان آرتریت روماتوئید و استئوآرتریت( تخفیف علائم و نشانه‌ها) بکار می‌رود.

مکانیسم اثر کپسول سلکوکسیب

سلکوکسیب از مهارکننده‌های قوی آنزیم سیکلواکسیژناز است.آنزیم سیکلواکسیژناز باعث تبدیل اسید آراشیدونیک به پروستاگلاندینها می‌شود . حداقل دو ایزوفرم سیکلواکسیژناز وجود دارد: Cox-۱ و Cox-۲ . تفاوت سلکوکسیب با سایر مهارکننده های سیکلواکسیژناز در این است که سلکوکسیب به صورت اختصاصی Cox-۲ را که در سلولهای التهابی است مهار میکند و به Cox-۱ که در سایرسلولها مانند سلولهای معده است تاثیری ندارد. این دارو با مهار سیکلواکسیژناز تولید پروستاگلاندین‌ها را کاهش می‌دهد و به این روش اثر ضد درد و التهاب خود را نشان می‌دهد. آنزیم کوکس۱ در تمام ارگان‌ها مانند معده و کبد و غیره پاسخگوی نیاز ایمنی در برابر آسیب‌ها بوده ولی آنزیم کوکس۲ تنها در محل بروز التهاب وجود دارد. ضد التهاب‌های کلاسیک مانند بروفن با بلوک کردن هردونوع آنزیم٬ در کنار مهار التهاب پی‌آمدهای ناخواسته چون آسیب‌های گوارشی و غیره را نیز همراه دارند٬ حال‌آن‌که داروهای کوکسیب به‌خاطر شکل کوکس۲ با بلوک کردن آن باعث رفع التهاب می‌شوند ولی قادر به بلوک کردن کوکس۱ نیستند و بنابراین آثار تخریبی انسایدهای کلاسیک را دارند. این دارو یک ضد التهاب غیر استروئیدی بوده و دارای اثرات ضد التهاب ، ضد درد می‌باشد. این دارو با مهار آنزیم سیکلواکسیژناز2(COX-2) موجب کاهش تولید پیش نیاز پروستاگلاندین‌ها می‌شود.

کپسول کوکسیب

کوکسیب(از سرنام COX-2 inhibitor) نسل نوین داروهای ضدالتهاب‌غیراستروئید انتخابی(سلکتیو) هستند که بر خلاف انواع سنتی مانند آسپیرین و بروفن با بازداشتن انتخابی Cox-۲ و بدون بلوک کردن آنزیم اسیکلوکسیژناز نوع یک (COX-1) عوارض گوارشی کمتری ایجاد می‌کنند. این رده دارو هنوز بطور کامل مورد استفاده قرار نگرفته و گمان می‌رود که عوارض کاردیوپاتی(قلبی) و کلیوی حادتری از انواع قدیمی ضد التهاب‌ها داشته باشد. داروی روفیوکوکسیب به همین دلیل از سال ۲۰۰۴ از فهرست داروهای داروخانه‌ها حذف شد

عوارض کپسول سلکوکسیب

این دارو هرچند عوارض گوارشی کمتری از مهارکننده های غیراختصاصی سیکلواکسیژنار مانند دیکلوفناک و آسپرین دارد ولی عوارض کلیوی آنها مشابه مهارکننده‌های غیراختصاصی Cox-۲ بوده و عوارض قلبی عروقی آن حتی ممکن است بیشتر باشد. واکنش‌های‌آلرژیک .

نکاتی در مورد مصرف کپسول سلکوکسیب

_در صورت سابقه ی آسم،حساسیت،زخم معده یا دوازدهه و بیماری های گوارشی(مانند کرون)،بیماری قلبی یا عروقی،لوپوس،مشکلات کبدی،کلیوی ،بیماری پارکینسون ،صرع و سایر موارد به پزشک خود اطلاع دهید. _در صورتی که سابقه ی فشار خون بالا و یا وجود لخته در عروق را دارید ،پزشک خود را مطلع نمایید. -از آنجا که این دارو می تواند در عملکرد داروهای دیگر در بدن اختلال ایجادکند لازم است پیش از شروع مصرف لیستی از کلیه ی داروهای مصرفی خوددر اختیار پزشک یا داروسازتان قرار دهید. _در صورت سابقه ی حساسیت به داروهای ضد درد (مانند آسپرین ،ایندومتاسین،سلکوکسیب و پوبروفن و…)به پزشک خود اطلاع دهید. -در صورت سابقه ی قند یا کلسترول خون بالا به پزشک خود اطلاع دهید. -در افراد بالای ۶۵سال و زیر ١٨سال این دارو باید احتیاط بیشتر و تحت نظر پزشک مصرف شود. -در صورتی که سیگاری هستید،به پزشک خود اطلاع دهید.

کپسول سلکوکسیب در بارداری و شیردهی

-در صورت بارداری و یا شیردهی به پزشک خود اطلاع دهید تا داروی ضدحساسیت مناسب شرایط شما را برایتان تجویز نماید.

مصرف کپسول سلکوکسیب

_در صورت مصرف طولانی مدت ،مقدار و تعداد دفعات مصرف در روز را از پزشک خود بپرسید.نسبت به شرایط، یک تا دو قرص در روز نیاز داشته باشید. _بهتر است سلکوکسیب را همراه با یک لیوان آب یا پس از یک وعده غذای سبک مصرف نمایید تا عوارض گوارشی ناشی از آن کمتر شود. -در صورتی که با بلع کپسول مشکل دارید می توانید آن را باز کرده و محتویات را در غذای نرم،ماست،مارمالاد سیب،موز و…مخلوط کرده و میل کنید. -در صورت فراموشی یک نوبت مصرف دارو، از مصرف نوبت فراموش شده صرف نظر نمایید و نوبت بعدی را طبق برنامه مصرف نمایید. به هیچ وجه مقدار دارو در یک نوبت را دوبرابر ننمایید.

توصیه هایی در مورد مصرف کپسول سلکوکسیب

_ممکن است در ابتدای مصرف پزشک شما جهت کاهش احتمال بروز عوارض گوارشی،سلکوکسیب را با مقدار کم تجویز نماید.با این حال در صورتی که نیاز به مصرف طولانی مدت این دارو دارید،پزشک می تواند همراه آن،از دارو های محافظت کننده از معده تجویز نماید تا عوارض کاهش یابد. _در صورت مصرف طولانی مدت،تحت نظر پزشک خود بمانید تا آزمایشات و معاینات دوره ای لازم ،انجام شود. -در صورتی که تا دوهفته پس از مصرف این دارو درد شما کاهش یا بهبود نیافت با پزشک خود مشورت نمایید تا داروی مناسب دیگری برایتان تجویز نماید. _در صورتی که مبتلا به آسم می باشید ،ممکن است علائمی مانند خس خس سینه و مشکل تنفسی در شما با مصرف این دارو تشدید شود.در صورت بروز این عوارض ،این دارو را قطع نمایید و به پزشک خود مراجعه نمایید. ‎- در صورتی که قصد عمل جراحی یا درمان دندانپزشکی را دارید به پزشک خود در مورد مصرف این دارو اطلاع دهید.

عوارض کلی کپسول سلکوکسیب

-در صورت احساس سرگیجه، از رانندگی وانجام کارهایی که نیاز به احتیاط دارند خودداری نمایید. _علائم گوارشی مانند سوء هاضمه ،سوزش سردل،معده درد و… از علائم شایع داروهای NSAIDs می باشد که برای کاهش آنها مصرف دارو پس از غذا توصیه می شود.در صورت ادامه دار شدن این عوارض با پزشک خود مشورت نمایید. -جهت بهبود اسهال ناشی از مصرف این دارو،مصرف وعده های غذایی ساده و مایعات به مقدار کافی توصیه می شود. – در صورت بروز سردرد، مایعات به مقدار کافی مصرف نمایید.در صورتیکه سردرد شما ادامه دار شد به پزشک مراجعه کنید. -در صورت افزایش فشارخون، ورم مچ پا،درد مفصلی و علایم شبیه به آنفولانزا و اختلال در خواب به پزشک خود مراجعه نمایید. _ در صورت مشکلات تنفسی،و هرگونه علائم حساسیت دارویی (مانند ورم صورت و دهان)به پزشک خود مراجعه نمایید. _در صورت مشاهده دفع خون یا مدفوع تیره، استفراغ حاوی خون یا شکم درد شدید، مصرف دارو را قطع و به پزشک خود مراجعه نمایید.

فارماکوکینتیک کپسول سلکوکسیب

جذب گوارشی دارو سریع و نیمه‌عمر آن 11 ساعت است. متابولیسم دارو عمدتا کبدی و دفع آن از طریق مدفوع (57% ) و ادرار(27%) می‌باشد.

منع مصرف کپسول سلکوکسیب

مصرف این دارو در سه ماهه سوم حاملگی اکیدا ممنوع است و جزء داروهای گروه X طبقه بندی می شود که ممکن است باعث مرگ یا نقص عضو جنین گردد در صورت سابقه یا ابتلا به بیماری‌های آلرژیک، آنافیلاکسی، آنژیوادم، پولیپ‌های بینی، حساسیت به آسپیرین و دارو‌های شبه آسپیرینی یا داروهای سولفونامیدی‌ و سابقه برونکواسپاسم ناشی از آسپیرین نباید از این فرآورده استفاده کرد.

تداخل دارویی با کپسول سلکوکسیب

‌مصرف همزمان این دارو با مهار‌کننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین، اثر پائین‌آورنده فشار خون این داروها را کاهش و خطر نارسایی کلیوی را افزایش می‌دهد. مصرف آنتی اسیدها همراه با سله‌کاکسیب، جذب گوارشی این دارو را کاهش می‌دهد. مصرف آسپیرین همراه با این دارو عوارض گوارشی را تشدید می‌کند. داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی اثر داروهای مدرتیازیدی و فورزماید را کاهش و احتمال نارسائی کلیوی را افزایش می‌دهد. مصرف این دارو با لیتیم باعث افزایش غلظت لیتیم به میزان 17%‌می‌شود.

هشدار در مصرف کپسول سلکوکسیب

1. در صورت ابتلای بیمار به آسم، سابقه زخم یا خونریزی گوارشی و برای افراد سیگاری ، وجود نارسائی کلیوی و کبدی ، این دارو باید با احتیاط کامل مصرف شود. 2. به دلیل احتمال احتباس مایعات ، در بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلب، ادم و فشار خون بالا، کم‌کاری قلبی و اعتیاد به الکل، این دارو باید با احتیاط فراوان استفاده شود. 3. در صورت کاهش حجم مایع خارج سلولی، قبل از شروع مصرف دارو بیمار باید به میزان کافی مایعات دریافت کند.. از آنجایی که این دارو باعث وخیم‌تر شدن کم خونی می‌شود. آزمایشات هماتوکریت و هموگلوبین در بیماران تحت درمان توصیه می‌شود. 2. قطع مصرف دارو باید به طور تدریجی صورت گیرد.

کپسول سلکوکسیب چیست

کپسول سلکوکسیب (Celecoxib) از داروهای ضد التهابی است که در درمان بیماری‌هایی مانند استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید، دیسمنوره و نقرس تجویز می‌شود. این روزها با گسترش علم پزشکی داروهایی که هر روزه روانه بازار می‌شوند تنوع و گستردگی بسیاری پیدا کرده‌اند. به همین منظور لازم است قبل از اقدام به مصرف هر دارویی درباره موارد مصرف و یا عوارض احتمالی آن که ممکن است بعد از مصرف برای فرد بیمار به وجود آید آشنا شویم. یکی از این داروها کپسول سلکوکسیب است . کپسول سلکوکسیب (Celecoxib) داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی است که در درمان بسیاری از بیماری‌ها مانند استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید، دیسمنوره، نقرس، آرتریت‌ها، تب و … به کار می‌رود. از سلکوکسیب می‌توان در دردهای ناشی از کشیدگی و کوبیدگی عضلات، رگ به رگ شدن و پیچیدن مفاصل، درد ناشی از التهاب و یا کشیدگی تاندون و لیگامان‌ها و درد و تورم بورسیت‌ها استفاده کرد.

مقدار و نحوه مصرف کپسول سلکوکسیب

سلکوکسیب را دقیقا همانطور که پزشک تجویز کرده است مصرف کنید. مقدار مجاز مصرف این دارو در طی روز ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلی‌گرم است. یک ساعت پس از مصرف تاثیراتش ظاهر می‌شود و تا مدت ۸ ساعت در بدن می‌ماند. اگر یک وعده مصرف دارو را فراموش کردید به محض یادآوری آن را مصرف کنید. البته اگر تا زمان مصرف بعدی مدت کمی مانده بود صبر کنید و مصرف آن را نیز دو برابر نکنید. توجه: قطع مصرف سلکوکسیب در مواردی که برای درمان‌های کوتاه مدت مورد استفاده قرار گرفته بود بعد از بهبودی می‌توان مصرف آن را قطع کرد اما در موارد استفاده طولانی مدت قطع مصرف باید با نظر و تشخیص پزشک صورت گیرد. توجه: افرادی که دچار خونریزی معده یا ناراحتی‌های گوارشی هستند ممکن است بعد از مصرف این دارو دچار عوارض بیشتری شوند و مشکلات گوارشی‌شان تشدید شود. یکی از نشانه‌ها برای تشخیص خونریزی دستگاه گوارش بعد از مصرف کپسول سلکوکسیب، سیاه شدن رنگ مدفوع است. در صورت مشاهده آن مصرف دارو را قطع کرده و به پزشک مراجعه کنید.

آرتروز چیست

آرتروز (به فرانسوی: Arthrose) یا اُستئوآرتریت (به انگلیسی: Osteoarthritis) بیماری بسیار شایعی است که در تمام مناطق جغرافیایی دیده می‌شود. به این بیماری، ورم مفاصل و استخوان‌ها و آماس مفصلی‌استخوانی هم گفته می‌شود. آرتروز یک بیماری تخریبی پیش‌رونده در غضروف مفاصل است ولی علی‌رغم نام‌گذاری آن، یک بیماری التهابی نیست (بر خلاف روماتیسم مفصلی) چون التهاب در این بیماری یک عارضه ثانویه می‌باشد. در آرتروز تحلیل غضروف مفصلی و درگیری استخوان زیر غضروفی داریم که باعث التهاب بافت‌های اطراف می‌گردد. این عارضه ممکن است هر یک از مفاصل را درگیر سازد ولی شایع‌ترین مفاصل درگیر عبارتند از مفاصل دست ،پا، زانو، ران و ستون فقرات. این بیماری بسیار شایع است و در ۲۵٪ ویزیت‌های پزشکان عمومی و ۸۰٪ رادیوگرافی افراد بالای ۶۵ سال دیده می‌شود (البته فقط 70٪ آنان علامت دارند). آرتروز بیماری مَفصلی است که ابتدا غضروف مفصل را درگیر می‌نماید. غضروف بافتی لغزنده است که انتهاهای استخوان‌ها را در یک مفصل می‌پوشاند. استخوان‌ها داشتن حرکتی آسان بر روی یکدیگر را مدیون غضروفهای سالم هستند. وظیفه دیگر غضروف‌ها جذب تکانه‌ها در طی حرکات فیزیکی می‌باشد. در بیماری آرتروز غضروف‌ها نازک شده و بتدریج در برخی نواحی از بین می‌رود که باعث می‌شود استخوان‌های زیر غضروفها به همدیگر ساییده شوند. نهایتاً درد، التهاب و کاهش حرکت در مفصل به وجود آید. به مرور زمان مفصل شکل طبیعی خودش را از دست می‌دهد و زوائدی استخوانی در لبه‌های آن ایجاد می‌گردد که خود باعث درد و ناراحتی بیشتر می‌شود. برعکس سایر التهاب‌های مفصلی مانند روماتیسم مفصلی، آرتروز تنها مفاصل را درگیر می‌نماید و به سایر اندام‌ها کاری ندارد. روماتیسم مفصلی افراد جوانتر را مبتلا می‌کند و ممکن است علاوه بر درگیری مفصل فرد احساس مریضی، خستگی یا تب نماید.

بیشتر بخوانید : کپسول سفالکسین ♥ کپسول نسپرسو ♥ کپسول فلوکونازول ♥ کپسول پرگابالین ♥ کپسول قهوه سبز

قرص ضد حساسیت

قرص ضد حساسیت ,قرص ضد حساسیت فصلی,قرص ضد حساسیت تلفست,قرص ضد حساسیت و خارش,قرص ضد حساسیت قوی,قرص ضد حساسیت پوستی,قرص ضد حساسیت برای رنگ مو,قرص ضد حساسیت زادیتن,قرص ضد حساسیت خارش,قرص ضد حساسیت سرفه,قرص ضد حساسیت فصلی خارجی,قرص ضد حساسیت فصلی

توضیحاتی در مورد قرص ضد حساسیت

حساسیت ها معمولاً روی آسم تأثیر می‌گذارند. اگر از آسم و حملات آن رنج می‌برید، پزشک شما برایتان نوعی ماده‌ی استنشاقی تجویز خواهد کرد. این دستگاه دوز مشخصی از دارویی به نام برونکودیلاتور را برای درمان آلرژی به صورت موقت به بدن شما می‌رساند. اگر حمله‌ی خیلی سختی نداشته باشید، تنها دو الی سه بار استنشاق کردن این ماده، عضلاتی که راه تنفس شما را تنگ کرده‌اند راحت و باز می‌کند. این اسپری‌ها موقتاً برای درمان حساسیت گلو موثر هستند.برخی از داروهای ضد حساسیت، حاوی هر دو گروه آنتی‌هیستامین و دکونژستان هستند تا علائم آلرژی را به صورت چندگانه تسکین دهند. داروهای دیگر علاوه بر جلوگیری از اثرات هیستامین، از آزاد شدن سایر مواد شیمیایی مانند ماست‌سل‌ها جلوگیری می‌کنند. سیتیزین و پوسیدو افدرین، فکسوفنادین و پوسیدو، دیفن هیدرامین و پوسیدو افدرین، لوراتادین و پوسیدو افدرین برخی از داروهای ترکیبی درمان آلرژی هستند.

قرص ضد حساسیت پوستی

از دیگر انواع داروهای ضد حساسیت برای درمان آلرژی پوستی می‌توان به کرم‌ها و نرم‌کننده‌های پوست اشاره کرد که برای درمان حساسیت پوستی استفاده می شوند. کرم‌های نرم‌کننده و هیدروکورتیزون را حتماً به همراه داشته باشید. نرم‌کننده‌ها می‌توانند پوست خشک و احساس خارش را از بین ببرند و آلرژی پوستی را کنترل کنند. همچنین کرم‌های هیدروکورتیزون التهاب پوست را کاهش می‌دهد و با این کار حساسیت های پوستی را التیام می بخشد. اگر به اگزما دچار هستید، پزشک شما داروهای قوی‌تری نیز برایتان تجویز خواهد کرد.

انواع قرص ضد حساسیت

ستیریزین (قرص) (2423512537) دیمن هیدرینات (قرص) (2423512538) کلرفنیرامین (قرص) (2423512539) سیپروهپتادین (قرص) (2423512540) دیمن هیدرانات (قرص) (2423512541) دیفن هیدرامین کامپاوند (قرص) (2423512542) فکسوفنادین (قرص) (2423512543) هیدروکسی زین (قرص) (2423512544) کلماستین (قرص) (2423512545) لوراتادین (قرص) (2423512546) پرومتازین (قرص) (2423512547) ترفنادین (قرص) (2423512548) سیناریزین (قرص) (2423512550) لووسیتریزین (قرص) (2423512551)

آشنایی با قرص ضد حساسیت

برای رفع حساسیت‌های فصلی و خارش می‌توان از انواع قرص ضد حساسیت استفاده کرد. لوراتادین، زادیتن، ایروکاست و آستمیزول برخی از داروهای ضد حساست می‌باشند که به رفع علایم حساسیت مثل آبریزش بینی و عطسه کمک می‌کنند. اگر دچار حساسیت شده باشید حتما می‌توانید تصور کنید که علایم آن تا چه اندازه می‌تواند کلافه‌کننده باشد. استفاده از داروهای آنتی‌هیستامین یا همان ضد حساسیت‌ها می‌توانند تا حد زیادی به کاهش علایم آلرژی کمک کنند. 

قرص ضد حساسیت ایروکاست و عوارض آن

قرص ایروکاست (Airokast) برای درمان آسم و حساسیت‌های فصلی تجویز می‌شود. این دارو با کاهش تورم در دستگاه تنفسی، تنفس را آسان‌تر می‌سازد. سردرد، سرگیجه و تهوع از عوارض قرص ایروکاست می‌باشد. ایروکاست از تنگی قفسه سینه، خس خس سینه و تنگی نفس پیشگیری می‌کند. این دارو با کاهش تورم در دستگاه تنفسی تنفس را آسان‌تر می‌سازد. ایروکاست به صورت قرص‌های جویدنی ۵ میلی‌گرم و ۱۰ میلی‌گرم در دسترس می‌باشد. به طور معمول به منظور درمان آسم و حساسیت فصلی در بزرگسالان مقدار 10 میلی‌گرم از دارو به صورت خوراکی یک بار در روز و در هنگام غروب مصرف می‌شود. عوارض: عوارض قرص ایروکاست شامل سردرد، سرگیجه، خستگی، ضعف، درد دندان، سوءهاضمه، علائم آنفلوآنزا، اسهال، تهوع، گوش درد، برونشیت، تشنگی، عطسه، کهیر، گرفتگی عضلانی، سرفه و راش جلدی، عفونت دستگاه تنفسی و یا عفونت گوش، تغییرات رفتاری و ذهنی (استرس، پرخاشگری، مشکل در خواب، راه رفتن در خواب، مشکلات حافظه، افسردگی، توهم، افکار خودکشی)، بی‌حسی و سوزن سوزن شدن پاها یا دست‌ها، درد یا ورم سینوس و ضعف ماهیچه می‌باشد.

قرص ضد حساسیت زادیتن

قرص زادیتن (zaditen) نوعی قرص ضد حساسیت و از خانواده آنتی‌هیستامین‌هاست که برای پیشگیری از آسم، خارش، آلرژی، کهیر و… تجویز می‌شود. سرگیجه، تهوع، خواب‌آلودگی و خشکی دهان برخی از عوارض مصرف قرص زادیتن می‌باشد. به طور معمول این دارو دو بار در روز (یک یا دو عدد قرص) و برای چند هفته تجویز می‌شود. عوارض: عوارض قرص زادیتن شامل سرگیجه، تهوع، خواب‌آلودگی، خشکی دهان، تحریک عصبی، افزایش وزن و ناراحتی معده می‌باشد.

قرص ضد حساسیت آستمیزول

قرص آستمیزول (Astemizole) از خانواده آنتی‌هیستامین‌هاست که به منظور درمان حساسیت‌ها، کهیر و آلرژی استفاده می‌شود. سرگیجه، سردرد و یرقان برخی از عوارض مصرف این دارو هستند. این دارو به سرعت از طریق دستگاه گوارش جذب می‌شود. آستمیزول در بسیاری از کشورها به دلیل عوارض جانبی نسبتا خطرناکی که دارد حذف شده است. عوارض: عوارض قرص آستمیزول شامل سرگیجه، سردرد، یرقان، بی‌قراری، افزایش اشتها، درد مفاصل و خشکی دهان می‌باشد.

قرص ضد حساسیت لوراتادین یا کلاریتین

داروی کلاریتین (Claritin) که با نام عمومی لوراتادین (Loratadine) نیز شناخته می‌شود، یک داروی ضد حساسیت (آنتی‌هیستامین) است که تاثیرات هیستامین‌ها در بدن را کاهش می‌دهد. وجود هیستامین می‌تواند باعث بروز علائمی مانند عطسه، خارش، آبریزش بینی و آبریزش از چشم گردد. این دارو باعث می‌شود که عطسه، خارش، آبریزش از بین و چشم، جوش‌های پوستی، کهیر و سایر علائم سرما خوردگی یا آلرژی (حساسیت) از بین برود. این دارو همچنین برای درمان کهیرهای پوستی و خارش در افرادی که دچار واکنش‌های پوستیِ مزمن هستند نیز استفاده می‌شود.بسیاری از دارو ها ممکن است با لوراتادین تداخل داشته باشند. مثلاً بسیاری از داروهای با نسخه یا بدون نسخه، ویتامین ها و داروهای گیاهی. هر دارویی که مصرف می‌کنید یا قصد شروع یا قطع مصرف آن را دارید، با دکتر در میان گذارید؛برای جذب بهتر دارو آن را 1 ساعت قبل یا 2 ساعت پس از غذا میل نمایید. لوراتادین را با آب پرتقال، آب گریپ فروت یا آب سیب مصرف نکنید، چرا که ممکن است سطح خونی دارو را کاهش دهند. ممکن است پزشک شما مصرف برخی غذاها یا میوه ها را که سبب تشدید علایم آلرژی می شوند، ممنوع کند.  لوراتادین بیماری شما را درمان نمی کند و فقط علایم شما را بهبود می بخشد. سعی کنید حین درمان با لوراتادین از قرار گرفتن غیرضروری در برابر نور آفتاب پرهیز کرده، لباس مناسب بپوشید و از عینک آفتابی و کرم های ضد آفتاب استفاده نمایید. لوراتادین ممکن است باعث حساسیت پوست شما به آفتاب گردد. 

مصرف قرص ضد حساسیت لوراتادین در بارداری

احتمال اینکه داروی کلاریتین به جنین آسیب برساند، بسیار کم است و انتظار چنین چیزی نمی‌رود. در هر صورت، اگر باردار هستید و یا قصد باردار شدن را دارید، به دکتر خود اطلاع دهید. این دارو می‌تواند در شیر مادر نفوذ پیدا کرده و باعث ایجاد آسیب در نوزاد گردد. اگر در دوران شیردهی هستید، به دکتر خود اطلاع دهید. بدون تجویز پزشک، داروی لوراتادین را به کودکان زیر ۶ سال ندهید.

همه چیز درباره قرص ضد حساسیت لوراتادین

قرص لوراتادین (Loratadin) یک قرص ضد حساسیت و ضد آلرژی است که به راحتى از طریق لوله‌هاى گوارش جذب خون مى‌شود. سردرد و سرگیجه از عوارض لوراتادین است. لوراتادین در درمان بیماران دچار کهیر مزمن ناشناخته نیز استفاده می‌شود. به طور معمول مقدار مصرف قرص لوراتادین در بزرگسالان و کودکان بزرگتر از 6 سال 10 میلی‌گرم به صورت روزانه می‌باشد. نکته: کسانى که از بیمارى کبدى رنج مى‌برند احتمال دارد در مصرف این دارو دچار مشکل شوند چرا که متابولیسم این دارو کبدى است و بیماران کبدى دچار عوارض نامطلوب از جمله خواب‌ آلودگى‌هاى شدیدى مى‌شوند که در این خصوص باید با پزشک‌شان مشورت کنند. عوارض: عوارض قرص لوراتادین شامل سردرد، سرگیجه، اختلال بینایی، ضعف عضلانی یا خستگی غیرمعمول، طپش یا تندی ضربان قلب، احساس گرفتگی در سینه و اشکال در دفع ادرار، کهیر، عصبانیت و افزایش حساسیت به نور آفتاب می‌باشد.لوراتادین را حتماً با تجویز پزشک مصرف کنید و قبل از مصرف، تمامی مواردی که روی جلد این دارو نوشته شده یا دکتر به شما توصیه کرده است را به دقت رعایت نمایید. همچنین از مصرف دوز بیشتر یا کمتر از مقداری که برای شما تجویز شده است، خودداری کنید و فقط در همان دوره ی زمانی که برای شما تجویز شده، آن را مصرف کنید. معمولاً داروهای سرماخوردگی و آلرژی، برای مدت زمانی کوتاه، تا وقتی که علائم شما بهبود پیدا کنند، مصرف می‌شوند.اگر یک بار مصرف این دارو را فراموش کردید، به محض اینکه به یاد آوردید، آن را مصرف کنید. اما چنانچه زمانِ به یادآوری شما، بسیار نزدیک به زمانِ مصرفِ بعدی بود، دوز فراموش شده را مصرف نکنید. فقط در نوبت بعدی، لوراتادین را مصرف کنید. برای جبران دوز مصرفیِ از دست رفته، داروی اضافه مصرف نکنید. چنانچه بیشتر از میزان مورد نیاز، این دارو را مصرف کردید، به موارد اورژانسی در مورد مصرف زیاد این دارو مراجعه کنید و یا از پزشک کمک بگیرید. علائم مصرف بیش از اندازه‌ی داروی لوراتادین ممکن است سردرد، خواب آلودگی، ضربان قلب تند یا بدون نظم باشد.اگر هر گونه علائم آلرژیکی نسبت به این دارو – شامل کهیر، به دشواری نفس کشیدن، التهاب صورت، لب ها، زبان یا گلو – در خود مشاهده کردید، حتماً به دکتر اطلاع دهید. در دوره مصرف این دارو، تمامی نکاتی که دکتر به شما توصیه می‌کند یا مواردی که دکتر در دوره مصرف دارو، شما را از آن‌ها منع می‌کند، را مد نظر قرار دهید تا دچار آسیب نشوید. در صورتی که موارد زیر را دارید، مصرف لوراتادین را بلافاصله قطع کرده و به دکتر مراجعه کنید: ضربان قلب تند یا بدون نظم؛ سردرد شدید؛ احساس سبکی در سر؛ احساس این که هر لحظه ممکن است بیفتید؛ عوارض جانبی متداول در اثر مصرف داروی لوراتادین یا کلاریتین ممکن است شامل موارد زیر باشند: سردرد؛ احساس خستگی یا خواب‌آلودگی؛ دل‌درد، استفراغ؛ خشک شدن دهان؛ احساس اضطراب یا بیش‌فعالی؛ البته لازم است ذکر شود که ممکن است عوارض جانبی دیگری نیز در صورت استفاده از این دارو رخ دهد. چنانچه موارد دیگری را مشاهده نمودید، به دکتر مراجعه کنید.

قرص ضد حساسیت آنتی‌ هیستامین

برای مقابله و درمان آبریزش بینی، عطسه و خارش و آب ریزی چشم به آنتی‌هیستامین احتیاج خواهید داشت. این دارو ماده‌ای به نام هیستامین را در بدن شما خنثی می‌کند و راهی برای درمان حساسیت فصلی است. هیستامین زمانی که تحت تأثیر آلرژن ها قرار بگیرید، توسط سیستم ایمنی بدن شما ترشح می‌شود. این داروها به‌شدت خواب‌آور هستند اما انواع جدید آن‌ها کم‌تر خواب را به چشمان شما می‌آورند. حتماً با پزشک داروخانه در مورد آنتی‌هیستامین‌ها صحبت کنید. به‌خصوص اگر قرار است که پس از استفاده از آن‌ها رانندگی کنید.آنتی‌هیستامین‌ها چگونه عمل می‌کنند؟ وقتی در معرض یک ماده‌ی آلرژی‌زا قرار می‌گیرید، سیستم ایمنی شما تحریک می‌شود. پاسخ سیستم ایمنی فرد مبتلا به آلرژی به هر محرکی بسیار شدید است. سلول‌های سیستم ایمنی که به «ماست‌سل» معروف هستند، ماده‌ای به نام هیستامین ترشح می‌کنند که به گیرنده‌های رگ‌های خونی متصل بوده و باعث بزرگ‌تر شدن آن‌ها می‌شوند. علاوه بر این، هیستامین با اتصال به دیگر گیرنده‌ها باعث قرمزی، ورم، خارش و تغییرات ترشحات می‌شود. آنتی‌هیستامین‌ها با متوقف کردن هیستامین و جلوگیری آن از اتصال به گیرنده‌ها، از بروز این علائم جلوگیری می‌کنند.بسیار از آنتی‌هیستامین غیر تجویزی هم می‌توانند باعث گیجی و خواب آلودگی شوند. نسل دوم و سوم آنتی‌هیستامین هم که اثر ضد انعقادی (دکونژستان) دارند نیازمند تجویز پزشک هستند.

قرص ضد حساسیت کتوتیفن

قرص کتوتیفن (Ketotifen) از خانواده آنتی‌هیستامین‌هاست که برای درمان حساسیت، سرماخوردگی، رینیت، آلرژی، کهیر و همچنین پیشگیری از آسم تجویز می‌شود. سرگیجه و ضعف برخی از عوارض مصرف این دارو است. مصرف این دارو در کودکان باعث بهبود خواب می‌شود. عوارض: عوارض قرص کتوتیفن شامل ضعف، خستگی، خواب‌آلودگی، سرگیجه، ضایعات پوستی، خشکی دهان، عفونت تنفسی، تب و لرز، سردرد، اسهال و سرفه می‌باشد.

قرص ضد حساسیت ترفنادین

قرص ترفنادین (Terfenadine) نوعی دیگر از قرص ضد حساسیت و از خانواده آنتی‌هیستامین‌هاست که برای درمان و پیشگیری از آلرژی‌ها که علائم آن شامل آبریزش بینی، عطسه، کهیر و خارش، قرمزی و آبریزش از چشم‌هاست به کار می‌رود. آریتمی قلبی از عوارض این دارو است. از آنجاییکه اثرات تسکینی و ضدموسکارینی این دارو بسیار کم‌ است امروزه از این دارو کمتر استفاده می‌شود. به طور معمول به منظور درمان تب یونجه، رینیت آلرژیک و حساسیت‌های پوستی در بزرگسالان روزی 60 میلی‌گرم از دارو (یک عدد قرص) مصرف می‌گردد. عوارض: عوارض قرص ترفنادین شامل آریتمی قلبی، خستگی، سرگیجه، سردرد، تهوع، خشکی دهان، بی‌قراری، بی‌خوابی و فشار خون بالا می‌باشد.

قرص ضد حساسیت هیدروکسی زین

قرص هیدروکسی زین (Hydroxyzine) برای درمان خارش و آلرژی مصرف می‌شود. خشکی دهان، گیجی و خواب آلودگی از عوارض قرص هیدروکسی زین می‌باشد. این دارو به دلیل داشتن خاصیت ضد حساسیت اثر آرام‌بخش و خواب‌آور دارد. توجه داشته باشید که کودکان نسبت به عوارض دارو حساس‌تر از بالغین هستند و عوارض جانبی بیشتری را در این رده سنی می‌توان مشاهده کرد. عوارض: عوارض قرص هیدروکسی زین شامل انرژی زیاد، خشکی دهان، گیجی، فعالیت غیرارادی حرکتی، گیجی، خواب آلودگی شدید، کاهش فشار خون، حملات تشنج و لرزش می‌باشد.

بیشتر بخوانید : قرص دمیترون ♥ قرص خوشبو کننده دهان ♥ قرص ضد نفخ ♥ قرص دایجستیو ♥ قرص دیکلوفناک