کپسول سلکوکسیب

کپسول سلکوکسیب 100 برای چیست ,قرص سلکوکسیب 100 چیست,کپسول سلکوکسیب 100 چیست,کپسول سلکوکسیب ۲۰۰,کپسول سلکوکسیب ۲۰۰ برای چیست

توضیحاتی در مورد کپسول سلکوکسیب

داروهای تسکین دهنده ی درد ضد التهاب مانند سلکوکسیب به ضد درد های NSAIDs معروف هستند .این دارو در تسکین دردهایی نظیر آرتریت (التهاب مفاصل)،دردهای رماتیسمی، دردهای ایتخوانی و عصبی کاربرد دارد. این دارو با کاهش التهاب و تسکین درد به بهبود وضعیت بیمار کمک می کند. سلکوکسیب با مسدود کردن اثر آنزیم سیکلوکسیژناز،منجر به کاهش ساخت ماده ای شیمیایی به نام پروستاگلاندین در بدن می شود که مسئول ایجاد درد و التهاب در ناحیه ی آسیب دیده می باشند.در نتیجه با مهار آنزیم های سکلوکسیژناز و کاهش تولید پروستاگلاندین،درد و التهاب کاهش می یابد.در این مطلب از سایت جسارت در مورد کپسول سلکوکسیب صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.همراهان گرامی سایت جسارت ، مصرف و تعیین دوز دارو به عهده پزشک معالج شما می باشد و سایت جسارت هیچگونه مسئولیتی در خصوص مصرف خود سرانه داروها ندارد. حتماً قبل از استفاده از این دارو با پزشک معالج خود مشورت نمایید و از مصرف خودسرانه دارو به شدت بپرهیزید!

مشخصات کپسول سلکوکسیب

سلکوکسیب (به انگلیسی: Celecoxib) رده درمانی: داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی از نوع کوکسیب اشکال دارویی: کپسول

موارد مصرف کپسول سلکوکسیب

این دارو در درمان بسیاری از بیماریها مانند استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید، دیسمنوره، نقرس، سنگ صفرا ,آرتریتها، دردهای مختلف اندامها، تب و … به کار می رود . این دارو برای درمان آرتریت روماتوئید و استئوآرتریت( تخفیف علائم و نشانه‌ها) بکار می‌رود.

مکانیسم اثر کپسول سلکوکسیب

سلکوکسیب از مهارکننده‌های قوی آنزیم سیکلواکسیژناز است.آنزیم سیکلواکسیژناز باعث تبدیل اسید آراشیدونیک به پروستاگلاندینها می‌شود . حداقل دو ایزوفرم سیکلواکسیژناز وجود دارد: Cox-۱ و Cox-۲ . تفاوت سلکوکسیب با سایر مهارکننده های سیکلواکسیژناز در این است که سلکوکسیب به صورت اختصاصی Cox-۲ را که در سلولهای التهابی است مهار میکند و به Cox-۱ که در سایرسلولها مانند سلولهای معده است تاثیری ندارد. این دارو با مهار سیکلواکسیژناز تولید پروستاگلاندین‌ها را کاهش می‌دهد و به این روش اثر ضد درد و التهاب خود را نشان می‌دهد. آنزیم کوکس۱ در تمام ارگان‌ها مانند معده و کبد و غیره پاسخگوی نیاز ایمنی در برابر آسیب‌ها بوده ولی آنزیم کوکس۲ تنها در محل بروز التهاب وجود دارد. ضد التهاب‌های کلاسیک مانند بروفن با بلوک کردن هردونوع آنزیم٬ در کنار مهار التهاب پی‌آمدهای ناخواسته چون آسیب‌های گوارشی و غیره را نیز همراه دارند٬ حال‌آن‌که داروهای کوکسیب به‌خاطر شکل کوکس۲ با بلوک کردن آن باعث رفع التهاب می‌شوند ولی قادر به بلوک کردن کوکس۱ نیستند و بنابراین آثار تخریبی انسایدهای کلاسیک را دارند. این دارو یک ضد التهاب غیر استروئیدی بوده و دارای اثرات ضد التهاب ، ضد درد می‌باشد. این دارو با مهار آنزیم سیکلواکسیژناز2(COX-2) موجب کاهش تولید پیش نیاز پروستاگلاندین‌ها می‌شود.

کپسول کوکسیب

کوکسیب(از سرنام COX-2 inhibitor) نسل نوین داروهای ضدالتهاب‌غیراستروئید انتخابی(سلکتیو) هستند که بر خلاف انواع سنتی مانند آسپیرین و بروفن با بازداشتن انتخابی Cox-۲ و بدون بلوک کردن آنزیم اسیکلوکسیژناز نوع یک (COX-1) عوارض گوارشی کمتری ایجاد می‌کنند. این رده دارو هنوز بطور کامل مورد استفاده قرار نگرفته و گمان می‌رود که عوارض کاردیوپاتی(قلبی) و کلیوی حادتری از انواع قدیمی ضد التهاب‌ها داشته باشد. داروی روفیوکوکسیب به همین دلیل از سال ۲۰۰۴ از فهرست داروهای داروخانه‌ها حذف شد

عوارض کپسول سلکوکسیب

این دارو هرچند عوارض گوارشی کمتری از مهارکننده های غیراختصاصی سیکلواکسیژنار مانند دیکلوفناک و آسپرین دارد ولی عوارض کلیوی آنها مشابه مهارکننده‌های غیراختصاصی Cox-۲ بوده و عوارض قلبی عروقی آن حتی ممکن است بیشتر باشد. واکنش‌های‌آلرژیک .

نکاتی در مورد مصرف کپسول سلکوکسیب

_در صورت سابقه ی آسم،حساسیت،زخم معده یا دوازدهه و بیماری های گوارشی(مانند کرون)،بیماری قلبی یا عروقی،لوپوس،مشکلات کبدی،کلیوی ،بیماری پارکینسون ،صرع و سایر موارد به پزشک خود اطلاع دهید. _در صورتی که سابقه ی فشار خون بالا و یا وجود لخته در عروق را دارید ،پزشک خود را مطلع نمایید. -از آنجا که این دارو می تواند در عملکرد داروهای دیگر در بدن اختلال ایجادکند لازم است پیش از شروع مصرف لیستی از کلیه ی داروهای مصرفی خوددر اختیار پزشک یا داروسازتان قرار دهید. _در صورت سابقه ی حساسیت به داروهای ضد درد (مانند آسپرین ،ایندومتاسین،سلکوکسیب و پوبروفن و…)به پزشک خود اطلاع دهید. -در صورت سابقه ی قند یا کلسترول خون بالا به پزشک خود اطلاع دهید. -در افراد بالای ۶۵سال و زیر ١٨سال این دارو باید احتیاط بیشتر و تحت نظر پزشک مصرف شود. -در صورتی که سیگاری هستید،به پزشک خود اطلاع دهید.

کپسول سلکوکسیب در بارداری و شیردهی

-در صورت بارداری و یا شیردهی به پزشک خود اطلاع دهید تا داروی ضدحساسیت مناسب شرایط شما را برایتان تجویز نماید.

مصرف کپسول سلکوکسیب

_در صورت مصرف طولانی مدت ،مقدار و تعداد دفعات مصرف در روز را از پزشک خود بپرسید.نسبت به شرایط، یک تا دو قرص در روز نیاز داشته باشید. _بهتر است سلکوکسیب را همراه با یک لیوان آب یا پس از یک وعده غذای سبک مصرف نمایید تا عوارض گوارشی ناشی از آن کمتر شود. -در صورتی که با بلع کپسول مشکل دارید می توانید آن را باز کرده و محتویات را در غذای نرم،ماست،مارمالاد سیب،موز و…مخلوط کرده و میل کنید. -در صورت فراموشی یک نوبت مصرف دارو، از مصرف نوبت فراموش شده صرف نظر نمایید و نوبت بعدی را طبق برنامه مصرف نمایید. به هیچ وجه مقدار دارو در یک نوبت را دوبرابر ننمایید.

توصیه هایی در مورد مصرف کپسول سلکوکسیب

_ممکن است در ابتدای مصرف پزشک شما جهت کاهش احتمال بروز عوارض گوارشی،سلکوکسیب را با مقدار کم تجویز نماید.با این حال در صورتی که نیاز به مصرف طولانی مدت این دارو دارید،پزشک می تواند همراه آن،از دارو های محافظت کننده از معده تجویز نماید تا عوارض کاهش یابد. _در صورت مصرف طولانی مدت،تحت نظر پزشک خود بمانید تا آزمایشات و معاینات دوره ای لازم ،انجام شود. -در صورتی که تا دوهفته پس از مصرف این دارو درد شما کاهش یا بهبود نیافت با پزشک خود مشورت نمایید تا داروی مناسب دیگری برایتان تجویز نماید. _در صورتی که مبتلا به آسم می باشید ،ممکن است علائمی مانند خس خس سینه و مشکل تنفسی در شما با مصرف این دارو تشدید شود.در صورت بروز این عوارض ،این دارو را قطع نمایید و به پزشک خود مراجعه نمایید. ‎- در صورتی که قصد عمل جراحی یا درمان دندانپزشکی را دارید به پزشک خود در مورد مصرف این دارو اطلاع دهید.

عوارض کلی کپسول سلکوکسیب

-در صورت احساس سرگیجه، از رانندگی وانجام کارهایی که نیاز به احتیاط دارند خودداری نمایید. _علائم گوارشی مانند سوء هاضمه ،سوزش سردل،معده درد و… از علائم شایع داروهای NSAIDs می باشد که برای کاهش آنها مصرف دارو پس از غذا توصیه می شود.در صورت ادامه دار شدن این عوارض با پزشک خود مشورت نمایید. -جهت بهبود اسهال ناشی از مصرف این دارو،مصرف وعده های غذایی ساده و مایعات به مقدار کافی توصیه می شود. – در صورت بروز سردرد، مایعات به مقدار کافی مصرف نمایید.در صورتیکه سردرد شما ادامه دار شد به پزشک مراجعه کنید. -در صورت افزایش فشارخون، ورم مچ پا،درد مفصلی و علایم شبیه به آنفولانزا و اختلال در خواب به پزشک خود مراجعه نمایید. _ در صورت مشکلات تنفسی،و هرگونه علائم حساسیت دارویی (مانند ورم صورت و دهان)به پزشک خود مراجعه نمایید. _در صورت مشاهده دفع خون یا مدفوع تیره، استفراغ حاوی خون یا شکم درد شدید، مصرف دارو را قطع و به پزشک خود مراجعه نمایید.

فارماکوکینتیک کپسول سلکوکسیب

جذب گوارشی دارو سریع و نیمه‌عمر آن 11 ساعت است. متابولیسم دارو عمدتا کبدی و دفع آن از طریق مدفوع (57% ) و ادرار(27%) می‌باشد.

منع مصرف کپسول سلکوکسیب

مصرف این دارو در سه ماهه سوم حاملگی اکیدا ممنوع است و جزء داروهای گروه X طبقه بندی می شود که ممکن است باعث مرگ یا نقص عضو جنین گردد در صورت سابقه یا ابتلا به بیماری‌های آلرژیک، آنافیلاکسی، آنژیوادم، پولیپ‌های بینی، حساسیت به آسپیرین و دارو‌های شبه آسپیرینی یا داروهای سولفونامیدی‌ و سابقه برونکواسپاسم ناشی از آسپیرین نباید از این فرآورده استفاده کرد.

تداخل دارویی با کپسول سلکوکسیب

‌مصرف همزمان این دارو با مهار‌کننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین، اثر پائین‌آورنده فشار خون این داروها را کاهش و خطر نارسایی کلیوی را افزایش می‌دهد. مصرف آنتی اسیدها همراه با سله‌کاکسیب، جذب گوارشی این دارو را کاهش می‌دهد. مصرف آسپیرین همراه با این دارو عوارض گوارشی را تشدید می‌کند. داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی اثر داروهای مدرتیازیدی و فورزماید را کاهش و احتمال نارسائی کلیوی را افزایش می‌دهد. مصرف این دارو با لیتیم باعث افزایش غلظت لیتیم به میزان 17%‌می‌شود.

هشدار در مصرف کپسول سلکوکسیب

1. در صورت ابتلای بیمار به آسم، سابقه زخم یا خونریزی گوارشی و برای افراد سیگاری ، وجود نارسائی کلیوی و کبدی ، این دارو باید با احتیاط کامل مصرف شود. 2. به دلیل احتمال احتباس مایعات ، در بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلب، ادم و فشار خون بالا، کم‌کاری قلبی و اعتیاد به الکل، این دارو باید با احتیاط فراوان استفاده شود. 3. در صورت کاهش حجم مایع خارج سلولی، قبل از شروع مصرف دارو بیمار باید به میزان کافی مایعات دریافت کند.. از آنجایی که این دارو باعث وخیم‌تر شدن کم خونی می‌شود. آزمایشات هماتوکریت و هموگلوبین در بیماران تحت درمان توصیه می‌شود. 2. قطع مصرف دارو باید به طور تدریجی صورت گیرد.

کپسول سلکوکسیب چیست

کپسول سلکوکسیب (Celecoxib) از داروهای ضد التهابی است که در درمان بیماری‌هایی مانند استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید، دیسمنوره و نقرس تجویز می‌شود. این روزها با گسترش علم پزشکی داروهایی که هر روزه روانه بازار می‌شوند تنوع و گستردگی بسیاری پیدا کرده‌اند. به همین منظور لازم است قبل از اقدام به مصرف هر دارویی درباره موارد مصرف و یا عوارض احتمالی آن که ممکن است بعد از مصرف برای فرد بیمار به وجود آید آشنا شویم. یکی از این داروها کپسول سلکوکسیب است . کپسول سلکوکسیب (Celecoxib) داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی است که در درمان بسیاری از بیماری‌ها مانند استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید، دیسمنوره، نقرس، آرتریت‌ها، تب و … به کار می‌رود. از سلکوکسیب می‌توان در دردهای ناشی از کشیدگی و کوبیدگی عضلات، رگ به رگ شدن و پیچیدن مفاصل، درد ناشی از التهاب و یا کشیدگی تاندون و لیگامان‌ها و درد و تورم بورسیت‌ها استفاده کرد.

مقدار و نحوه مصرف کپسول سلکوکسیب

سلکوکسیب را دقیقا همانطور که پزشک تجویز کرده است مصرف کنید. مقدار مجاز مصرف این دارو در طی روز ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلی‌گرم است. یک ساعت پس از مصرف تاثیراتش ظاهر می‌شود و تا مدت ۸ ساعت در بدن می‌ماند. اگر یک وعده مصرف دارو را فراموش کردید به محض یادآوری آن را مصرف کنید. البته اگر تا زمان مصرف بعدی مدت کمی مانده بود صبر کنید و مصرف آن را نیز دو برابر نکنید. توجه: قطع مصرف سلکوکسیب در مواردی که برای درمان‌های کوتاه مدت مورد استفاده قرار گرفته بود بعد از بهبودی می‌توان مصرف آن را قطع کرد اما در موارد استفاده طولانی مدت قطع مصرف باید با نظر و تشخیص پزشک صورت گیرد. توجه: افرادی که دچار خونریزی معده یا ناراحتی‌های گوارشی هستند ممکن است بعد از مصرف این دارو دچار عوارض بیشتری شوند و مشکلات گوارشی‌شان تشدید شود. یکی از نشانه‌ها برای تشخیص خونریزی دستگاه گوارش بعد از مصرف کپسول سلکوکسیب، سیاه شدن رنگ مدفوع است. در صورت مشاهده آن مصرف دارو را قطع کرده و به پزشک مراجعه کنید.

آرتروز چیست

آرتروز (به فرانسوی: Arthrose) یا اُستئوآرتریت (به انگلیسی: Osteoarthritis) بیماری بسیار شایعی است که در تمام مناطق جغرافیایی دیده می‌شود. به این بیماری، ورم مفاصل و استخوان‌ها و آماس مفصلی‌استخوانی هم گفته می‌شود. آرتروز یک بیماری تخریبی پیش‌رونده در غضروف مفاصل است ولی علی‌رغم نام‌گذاری آن، یک بیماری التهابی نیست (بر خلاف روماتیسم مفصلی) چون التهاب در این بیماری یک عارضه ثانویه می‌باشد. در آرتروز تحلیل غضروف مفصلی و درگیری استخوان زیر غضروفی داریم که باعث التهاب بافت‌های اطراف می‌گردد. این عارضه ممکن است هر یک از مفاصل را درگیر سازد ولی شایع‌ترین مفاصل درگیر عبارتند از مفاصل دست ،پا، زانو، ران و ستون فقرات. این بیماری بسیار شایع است و در ۲۵٪ ویزیت‌های پزشکان عمومی و ۸۰٪ رادیوگرافی افراد بالای ۶۵ سال دیده می‌شود (البته فقط 70٪ آنان علامت دارند). آرتروز بیماری مَفصلی است که ابتدا غضروف مفصل را درگیر می‌نماید. غضروف بافتی لغزنده است که انتهاهای استخوان‌ها را در یک مفصل می‌پوشاند. استخوان‌ها داشتن حرکتی آسان بر روی یکدیگر را مدیون غضروفهای سالم هستند. وظیفه دیگر غضروف‌ها جذب تکانه‌ها در طی حرکات فیزیکی می‌باشد. در بیماری آرتروز غضروف‌ها نازک شده و بتدریج در برخی نواحی از بین می‌رود که باعث می‌شود استخوان‌های زیر غضروفها به همدیگر ساییده شوند. نهایتاً درد، التهاب و کاهش حرکت در مفصل به وجود آید. به مرور زمان مفصل شکل طبیعی خودش را از دست می‌دهد و زوائدی استخوانی در لبه‌های آن ایجاد می‌گردد که خود باعث درد و ناراحتی بیشتر می‌شود. برعکس سایر التهاب‌های مفصلی مانند روماتیسم مفصلی، آرتروز تنها مفاصل را درگیر می‌نماید و به سایر اندام‌ها کاری ندارد. روماتیسم مفصلی افراد جوانتر را مبتلا می‌کند و ممکن است علاوه بر درگیری مفصل فرد احساس مریضی، خستگی یا تب نماید.

بیشتر بخوانید : کپسول سفالکسین ♥ کپسول نسپرسو ♥ کپسول فلوکونازول ♥ کپسول پرگابالین ♥ کپسول قهوه سبز